Choroba Cushinga - nadczynność kory nadnerczy
Pacjenci z Chorobą Cushinga (nadczynnością kory nadnerczy) powinni być rehabilitowani tak wcześnie, jak tylko to możliwe.
A oto dlaczego:
- u pacjentów z chorobą Cushinga dochodzi do zmian zwłóknieniowych w mięśniach i miopatii. Najczęściej zmiany te dotyczą mięśni grupy kulszowo-goleniowej, czyli mięśnia półścięgnistego, półbłoniastego i dwugłowego uda a w konsekwencji dochodzi do niemożności zgięcia stawów kolanowych aż do nadwyprostu, czemu u małych psów może towarzyszyć obustronne zwichnięcie rzepki. Zwierzę wykonuje skaczący ruch do przodu na obu sztywnych kończynach (w skrajnej sytuacji używa obu tych kończyn jednocześnie).
- stwierdzono iż długotrwałe podwyższone stężenie kortyzolu w chorobie Cushinga u ludzi prowadzi do zmniejszenia gęstości kości i osteoporozy. W 2025 opisano przypadek psa u którego doszło do ścieńczenia kości kręgów w odcinku szyjnym i piersiowym oraz patologicznych złamań kilku żeber https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/40090760/
- postaci przysadkowej choroby Cushinga mogą towarzyszyć objawy neurologiczne: zaburzenia świadomości, apatia, krążenie w jedną stronę, naciskanie głową na przedmioty, ścianę, a także ślepota, ataksja i padaczka
O czym należy pamiętać, gdy trafi do nas pacjent z chorobą Cushinga
Choroba występuje zasadniczo w dwu postaciach:
postać przysadkowa (aktywny hormonalnie guz zlokalizowany jest w przysadce, same nadnercza są wówczas równomiernie powiększone, ze względu na pobudzenia hormonalne z „piętra wyżej”. Zazwyczaj same nadnercza nie są zmienione nowotworowo. postać nadnerczowa: guz znajduje się w jednym z nadnerczy, drugie nadnercze jest zazwyczaj zmniejszone nie zawsze udaje się rozstrzygnąć z którą postacią mamy do czynienia (jest to często uzależnione od decyzji co do metod diagnostycznych, które możemy wykorzystać). występuje również tzw. atypowy syndrom Cushinga, którego objawy są podobne, ale wywoływane są przez zaburzenia wydzielania innych hormonów nadnerczowych, jak np. hormony płciowe. Są to przypadki, które w standardowych testach będą dawać wyniki ujemne.Aspekty szczególnie ważne w rehabilitacji
wszyscy pacjenci muszą pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarza weterynarii należy spytać z jaką postacią choroby mamy do czynienia (gdzie znajduje się guz), a jeśli nie zostało rozstrzygnięte czy to postać przysadkowa czy nadnerczowa, założyć, że guz może znajdować się w nadnerczu, dopóki nie zostanie to wykluczone. należy spytać czy w badaniach obrazowych nie stwierdzono innych zmian nowotworowych. Jest to istotne ze względu na wykluczenie wielu metod fizykoterapii pacjenci z chorobą Cushinga mogą mieć skłonność do mikrozakrzepów, ścieńczenia kości oraz do nadciśnienia. Należy z nimi postępować łagodnie, dostosować odpowiednio siłę pracy oraz nie pozwalać na pozostawania zbyt długo w jednej pozycji. pacjenci z chorobą Cushinga często mają przewlekłe zmiany skórne, opóźniony jest u nich proces gojenia. Bieżnia wodna czy laser wysoko energetyczny mogą być przeciwwskazane. w chorobie tej zwierzę jest narażone na wszelkie konsekwencje nadmiernego wydzielania kortyzolu, również przewlekły stres i nietolerancję ciepła. W przypadku każdego pacjenta trzeba zastanowić się czy korzystne będzie zastosowanie fizykoterapii, w której dochodzi do ogrzania tkanek. w medycynie chińskiej często chorobę Cushinga opisywano jak Liver Damp-Heat i Stagnant Liver Qi, co można przetłumaczyć jako syndrom Wilgoci i Gorąca Wątroby oraz Zastój Qi Wątroby. Akupunktura może wspomóc leczenie tych pacjentów. Natomiast terapeuci manualni z pewnością mogą wykorzystać w tych aspektach spokojną i delikatną pracę z przeponą w przypadku pacjentów z objawami neurologicznymi należy przede wszystkim poinformować właściciela aby nagrał nietypowe zachowania zwierzęcia i zgłosił obserwowane objawy prowadzącemu lekarzowi weterynarii. Właściciele często interpretują łagodniejsze objawy neurologiczne jako oznaki starości wspomagająco u pacjentów z objawami neurologicznymi możemy zastosować łagodne osteopatyczne techniki wyciszające oraz akupunkturę, również w calu zmniejszenia stresu, oraz ze względu na działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne pracując z psem u którego zmiany miopatii nie są jeszcze widoczne, warto wdrożyć program profilaktyczny, zapobiegający zanikowi mięśni u psów z widoczną miopatią należy pamiętać o zmianach kompensacyjnych w innych obszarach ciała kinezyterapia jest niezbędna i powinna być dostosowana do obecnego stanu psa